Deze therapie is erop gericht het lymfesysteem aan te sporen het overtollige vocht af te voeren. Oedeemtherapie wordt gebruikt voor de volgende indicaties:
– primair lymfoedeem is een aangeboren aandoening waarbij er geen of onvoldoende lymfebanen aanwezig zijn.
– secundair lymfoedeem ontstaat als gevolg van een beschadiging van de lymfevaten. Dit kan ontstaan door een beschadiging van buitenaf, zoals door operaties, infecties, door bestralingen of andere verwondingen.
– lipoedeem is een stoornis in de vetverdeling welke uitsluitend bij vrouwen voorkomt. Vaak ontstaan tijdens de puberteit of na de zwangerschap. Oorzaak is onbekend vaak speelt erfelijkheid een grote rol. Er ontstaat hierbij een ophoping (oedeem) die zorgt voor een opvallende verdikking van de armen en/of benen. Het lipoedeem komt meestal symmetrisch voor op de heupen, bovenbenen en knieën en de voeten en tenen niet verdikt. Ook in de armen kan lipoedeem optreden. Er kunnen klachten optreden zoals een pijn, moe en zwaar gevoel in de benen, cellulitis, snel krijgen van blauwe plekken, gewrichtsploblemen en gewichtsproblemen zonder verandering van het eetpatroon. Het is belangrijk lipoedeem in een vroeg stadium te behandelen om erger te doen voorkomen. Wanneer lipoedeem niet behandeld wordt kan er na verloop van jaren een lymfoedeem
– lipolymfoedeem (vocht en eiwitophoping)optreden.
– wonden In de huidtherapeutische praktijk gaat het meestal om het zogenaamde ulcus cruris venosum (open been). Een open been wordt veroorzaakt door een langdurige stoornis in de bloedvaten (veneuze insufficiëntie).
Oedeemtherapie bestaat uit een aantal onderdelen.
Manuele lymfedrainage : Met manuele lymfdrainage (een speciale manuele massagetechniek) wordt er met zachte pompende bewegingen de lymfeklieren en vaten aangezet harder te gaan werken waardoor het vocht beter wordt afgevoerd. Hierdoor vermindert de pijn en verminderd of verdwijnt het vocht.
Oedeemgrepen: dit zijn speciale handgrepen die worden toegepast bij verharde eiwitten (fibrose). Door middel van deze grepen worden de eiwitten en vocht met de hand gemasseerd naar een plaats waar het gemakkelijker wordt opgenomen. De oedeemgrepen zorgen er bovendien voor dat het verharde weefsel soepeler wordt.
Pressotherapie (lymfapress): Pressotherapie wordt vooral toegepast als het niet lukt om de zwelling weg te krijgen met compressieve verbanden. Bij pressotherapie wordt rond het been of de arm een luchtmanchet aangelegd met veel aparte kamertjes, die met tussenpozen kort achter elkaar wisselend worden opgeblazen. Hierdoor wordt vocht uit een arm of been weggemasseerd. Deze behandeling wordt gewoonlijk één tot drie keer per week toegepast, waarna het verband wordt aangelegd. Vanzelfsprekend kan dit niet uitgevoerd worden als de lymfevaten helemaal dicht zitten.
Ambulante compressie: Tegelijkertijd met de drainage wordt het betreffende ledemaat of ledematen gezwachteld. Alvorens we hieraan beginnen zullen we het betreffende ledemaat opmeten zodat we in de gaten kunnen houden hoeveel afname er plaatsvindt. Wanneer er geen oedeemafname meer is volgt het aanmeten van een therapeutische elastische kous. Dit is een speciale kous welke gemaakt wordt voor het betreffende lichaamsdeel en hiermee het oedeem stabiel kan houden.
Lymftaping dit is een speciale tape tilt de huid een beetje op zodat de lymfe makkelijker kan doorstromen. Deze tape is een aanvulling op de behandeling.
Buik-en ademhalingsoefeningen: dit zijn oefeningen die gegeven worden om het afvoer van lymfevocht te bevorderen. De oefeningen zal ik samen met u doorlopen en het is de bedoeling dat u deze dan thuis kunt toepassen.
Wondbehandeling: meestal gaat dit in de huidtherapeutische praktijk om het zogenaamde ulcus cruris venosum (open been). Dit wordt meestal veroorzaakt door een langdurige stoornis in de bloedvaten (veneuze insufficiëntie).